Prof. Mariusz Wyleżoł
Specjalista chirurg, od 30 lat zajmuje się leczeniem chorych na otyłość, posiada specjalizację europejską w zakresie leczenia otyłości SCOPE, w 1998 roku wprowadził w Polsce technikę laparoskopową do chirurgii bariatrycznej, Wiceprezes Polskiego Towarzystwa Leczenia Otyłości, Przewodniczący Sekcji Chirurgii Metabolicznej i Bariatrycznej Towarzystwa Chirurgów Polskich w latach 2008 – 2013, Członek Zarządu Głównego Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgicznego Leczenia Otyłości (IFSO) jako Przedstawiciel Europy w latach 2010 – 2012, Członek Rady Redakcyjnej w czasopiśmie Obesity Surgery (Associate Editor), Kierownik Warszawskiego Centrum Kompleksowego Leczenia Otyłości i Zastępca Ordynatora Oddziału Chirurgicznego w Szpitalu Czerniakowskim w Warszawie.
Choroba otyłościowa to jedno z najpoważniejszych wyzwań zdrowotnych współczesnego świata ze względu na zagrożenie dla zdrowia i życia, które ze sobą niesie.
Dzięki osiągnięciom nauk medycznych możemy tą chorobę skutecznie leczyć w dzisiejszych czasach u wielu chorych
Dr hab. n. med. Wojciech Kukwa
Kierownik Kliniki Otorynolaryngologii Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w Szpitalu Czerniakowskim w Warszawie
Dr hab. n. med. Wojciech Kukwa uzyskał tytuł specjalisty w dziedzinie otorynolaryngologii w 2009 roku. Poza pracą kliniczną prowadzi badania naukowe dotyczące chirurgii rekonstrukcyjnej w otolaryngologii i problematyki zaburzeń oddychania podczas snu. W zakresie chirurgii rekonstrukcyjnej wraz z Zespołem, we współpracy z Profesorem Davidem Howardem z Royal National Throat, Nose and Ear Hospital w Londynie i Kliniką SGGW w Warszawie przeprowadził badania, których wyniki mogą okazać się przydatne do przeprowadzenia funkcjonalnego przeszczepu krtani.
Drugim wątkiem naukowym, którym zajmuje się dr Kukwa jest problematyka zaburzeń oddychania podczas snu. We współpracy m.in. ze Stanford Hospital and Clinics i University of Cincinatti realizuje badania naukowe poświęcone leczeniu chrapania i bezdechów podczas snu u dzieci i dorosłych.
„Jestem laryngologiem, zajmuję się przede wszystkim zaburzeniami oddychania podczas snu. Zaburzenia te są konsekwencją nieprawidłowej drożności górnych dróg oddechowych, przede wszystkim na poziomie gardła.
Obecnie coraz częstszą przyczyną takich problemów jest nadwaga i otyłość. Otyłość bezpośrednio przekłada się na pogorszenie drożności dróg oddechowych. Zatem z mojej perspektywy otyłość to przyczyna problemów z oddychaniem”.
Dr Michał Lis
Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W latach 2010-2012 pracował w Oddziale Kardiologii Szpitala Zakonu Bonifratrów Świętego Jana Bożego w Łodzi zdobywając szerokie doświadczenie w prowadzeniu pacjentów z bezpośrednim zagrożeniem życia oraz licznymi schorzeniami kardiologicznymi.
Od 2012 do 2021 roku pracownik Kliniki Chorób Wewnętrznych, Endokrynologii i Diabetologii Centralnego Szpitala Klinicznego MSWiA w Warszawie. Obecnie ordynator Oddziału Chorób Wewnętrznych z Pododdziałem Endokrynologiczno-Diabetologicznym, Pododdziałem Nefrologii i Stacją Dializ Szpitala Czerniakowskiego w Warszawie. Specjalista chorób wewnętrznych, endokrynologii oraz diabetologii. W 2019 roku ukończył Wydział Prawa Medycznego na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 2020 roku obronił z wyróżnieniem pracę doktorską o temacie „Ocena stężenia leptyny i adiponektyny u pacjentów z pierwszym epizodem psychozy nieafektywnej oraz u zdrowego potomstwa chorych z rozpoznaniem schizofrenii”. Członek Polskiego Towarzystwa Andrologicznego.
Doktor posiada certyfikat potwierdzający odbycie kursu profesjonalnego leczenia nadwagi i otyłości w ramach Ogólnopolskiego Programu Certyfikacji i Akredytacji prowadzonego przez
Doktor posiada certyfikat potwierdzający odbycie kursu profesjonalnego leczenia nadwagi i otyłości w ramach Ogólnopolskiego Programu Certyfikacji i Akredytacji prowadzonego przez Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością (PTBO).
Otyłość to skąpoobjawowa, wielonarządowa choroba przewlekła prowadząca w sposób ciągły do destrukcji naszego organizmu z następczym ograniczeniem komfortu funkcjonowania, jak również istotnym skróceniem długości życia pacjenta.